“ BACI “ 04-01-2018 - 21-11-2019

(Giovanni van de Turfhoeve)

Hallo,
Onze Meneer Baci was altijd een super vrolijke hond.
Klom overal op, was lomp maar super lief.

De eerste anderhalf jaar veel last van de groeischrijven in zijn benen.

Dus nooit te veel gedaan, veel gezwommen en altijd goed in de gaten gehouden,
en regelmatig de dierenarts er naar laten kijken.

Toen ik via een vriendin hoorde dat zijn nest broertje , niet zulke goede heupen had , heb ik meteen mijn dierenarts extra laten komen en extra goed laten kijken.

Maar hij liep goed, zijn bespiering was gelijk aan beide billen en benen. Dus met die geruststelling nog even laten uitgroeien.

Ik had net besloten om HD foto’s te laten maken voor de zekerheid.
We wilde nu eindelijk het trainen voor de jachtwedstrijden op gaan starten.
Toen Baci hard rennend, onderuit ging op een gladde tegel, en mank liep.
Eerst even overleg met de dierenarts en op de rust en pijnstillers.
Toen het eindelijk beter ging , klom meneer op de keukentafel en sprong er af met een grote piep van pijn.

Foute boel, toen het maar niet beter ging , en zijn bil bespiering achteruit ging actie ondernomen.

Eerst er naar laten kijken door twee verschillende dierenartsen en toen naar een goede specialist , in heupen , knieën enz.
Ze heeft gevoeld en wilde dat er foto’s gemaakt werden van de knieën en de heupen. Op de foto’s was duidelijk te zien dat het fout zat.
Zware HD, aangeboren heup afwijking,duidelijk artrose en een knie die door zijn uitglijder ook beschadigd was.
Na overleg met haar en twee andere dierenartsen, die onze Baci heel goed kende. Tot de beslissing moeten komen om Baci verder lijden te besparen.

Een vreselijke moeilijke beslissing, maar èén ding stond vast:
Geen pijn meer voor onze grote lieverd.

Na contact met de fokker, wilde ik dat de broertjes en zusjes uit beide nesten dit te horen kregen.

Inmiddels had ik contact met de eigenaren van zijn broer en die heup foto’s gezien.
Hun verhaal gehoord: al voordat hun pup 8 maanden was wisten ze dat het helemaal mis was, ook HD.
De fokker gaf echter hen de schuld, terwijl ze juist zo voorzichtig gedaan hadden.
Verschrikkelijk om te horen , en wij hopen dat hij nog lang zo vrolijk door het leven mag gaan,
maar dit kan alleen als zijn spieren top blijven zodat deze zijn zwakke heupen kunnen steunen.

We hebben de fokker, A. Bultman, herhaalde malen gevraagd de broers en zussen van Baci en Scott te informeren, over deze erfelijke afwijking.
Mevr. Bultman heeft dit naar het eerste nest gedaan, maar voorzover wij weten niet naar het tweede nest. En het bericht naar het eerste nest was verre van duidelijk.

Daarom dit dus als waarschuwing voor de zusjes en broertjes van Baci en Scott.

Laat de dierenartsen kijken en vertel over de zware HD van hun broertjes, eventueel foto’s maken bij een vermoedden.
Als je er vroeg bij bent kun je waarschijnlijk genoeg preventieve maatregelen nemen.

Zo kunnen jullie hopelijk langer genieten van ze dan wij van Baci.

En ook al hebben wij onze Baci, zeer kort mogen hebben,
Hij was de meest lieve, stoutste, ondeugendste, snelste, grote onbenullige stuiterbal , die overal op klom , en overal mee weg kwam omdat hij zo’n blij ei was.

En wij zijn super blij dat wij van hem hebben mogen houden met ons hele hart.

Want van een beetje, was hij nooit.
😊

Maschja Spekle